تغذیه خیار

خیار، از تیره کدوئیان و بعنوان یکی از مهمترین سبزی­های میوه­ای، گیاهیست گرمادوست و حساس در برابر سرما. مراحل رشد خیار شامل مرحله ۳ تا ۴ برگی، مرحله ۶ تا ۸ برگی، گلدهی و تشکیل و رسیدن میوه می­باشد که بیشترین نیاز غذایی خیار در مرحله تشکیل میوه می­باشد. خیار در مراحل اولیه رشد خود به مقدار زیادی ازت بویژه ازت نیتراتی جهت رشد و نمو، تشکیل کلروفیل، پروتئین و اسید نوکلئیک، در مرحله ۶ تا ۸ برگی و قبل از گلدهی با توجه به حساسیت خیار به کمبود منیزیم، علاوه بر نیتروژن و فسفر، به مقدار زیادی منیزیم، در مرحله تشکیل میوه به مقدار زیادی پتاسیم (جهت افزایش کیفیت و بازارپسندی میوه، مقاومت در برابر آفات و بیماری­ها) و کلسیم (جهت سفت­تر شدن میوه و بهبود خاصیت انبارداری و کاهش صدمات در زمان حمل و نقل) نیاز دارد. کمبود کلسیم باعث بدشکلی و شیوع برخی بیماری­های قارچی و کمبود بر باعث بدشکلی میوه ظهور رگه­های طولی زرد در خیار می­شود. مولیبدن نیز از جمله عناصری است که با توجه به نقشی که در متابولیسم نیتروژن و فعالسازی آنزیم­های نیترات ردوکتاز و نیتروژناز در خیار ایفا می­کند برای رشد خیار ضروری می­باشد. همچنین خیار جهت افزایش کیفیت، فتوسنتز و تنفس و نیز تشکیل بسیاری از آنزیم­ها و پروتئین­ها به گوگرد، آهن، روی، منگنز و مس نیز نیاز دارد. همچنین کمبود بور در خیار باعث بدشکلی و ایجاد کرک مانند سفید رنگ بر روی میوه خیار و کاهش کیفیت پوست میوه میشود.

جدول پیشنهادی شرکت کیاسبز آشیان کوشا جهت تغذیه خیار:

*رنگ سبز نشان دهنده کود پیشنهاد شده محصول می­باشد.

خصوصیات:

نیتروژن عمدتاً بصورت نیتراتی    افزایش عملکرد         افزایش بازارپسندی   عناصر ریزمغذی به فرم کلات    فاقد کلر